Sinds mei 2023 zijn Maud Bekedam (tropenarts) en Kees van Driel (documentairemaker, leraar en muzikant) uitgezonden naar Shirati Hospital in het noorden van Tanzania, nabij het Victoriameer. Het ligt in het Rorya district, een van de armste regio’s van Tanzania. Het Shirati KMT Hospital is een ziekenhuis met ongeveer 150 bedden en vijf afdelingen. Jaarlijks vinden er ongeveer 3000 bevallingen plaats in het ziekenhuis. Deze uitzending wordt gefinancierd door Sint Antonius Stichting. Tweega is de Sint Antonius Stichting heel dankbaar voor haar ondersteuning. Hieronder vertelt Kees:
Sinds mei vorig jaar ben ik ervaringen aan het verzamelen voor een documentaire over bonesetters hier in het noorden van Tanzania. Als mensen iets breken, gaan ze vaak naar een traditionele bonesetter: een zorgverlener die fracturen met zeer beperkte middelen behandelt door ze te zetten, te spalken en te masseren. Het is boeiend om te zien hoe de traditionele zorg voor fracturen zich verhoudt tot de moderne zorg in het ziekenhuis. Een bonesetter is vaak goedkoper en beter bereikbaar dan het ziekenhuis. Veel patiënten verkiezen bonesetters daarom boven dokters. Bovendien staan bonesetters dichter bij de lokale gemeenschap dan dokters uit het ziekenhuis. Zo voelt de zorg van een bonesetter als veilig en vertrouwd voor veel mensen. Een van de Tanzaniaanse artsen uit het ziekenhuis brak laatst zijn hand in een auto-ongeluk. Later kwamen we erachter dat ook hij zich liet behandelen bij een traditionele bonesetter.
In april kwam ik, na een sprong van een muurtje, ongelukkig terecht en werd ik zelf patiënt. Na een MRI in Mwanza bleek dat ik mijn voorste kruisband en meniscus had gescheurd. Ik besloot het aan te kijken met fysiotherapie en heb zelfs nog een paar pijnlijke behandelingen van een bonesetter getrotseerd. Het werd niet beter. Een paar weken geleden waren we even kort in Nederland. Daar heb ik mijn MRI aan een orthopeed laten zien. Op zijn advies hebben we besloten om iets eerder terug te komen naar Nederland, waar ik binnenkort word geopereerd aan mijn meniscus en kruisband. In mijn beslissing herken ik de beslissing van de Tanzaniaanse arts met de gebroken hand. Hoewel de beslissingen op het eerste gezicht tegengesteld lijken, denk ik dat ze dezelfde motivatie hebben. Als het aankomt op onze gezondheid kiezen we de zorg dichtbij huis, op een veilige, vertrouwde plek.
