Na 2 jaar zit de tijd van Danielle en Rob er alweer op. Omdat Rob’s vervanger nog even op zich laat wachten heeft hij besloten zijn contract nog 3 maanden te verlengen. Danielle keert binnenkort terug naar Nederland. Een mooi moment om terug te kijken op haar tijd in Ndala.
Danielle heeft zich de afgelopen 2 jaar ingezet op de vrouwenafdeling. Als onderdeel van het verpleegkundig team heeft ze natuurlijk patiënten geholpen, maar als ervaren verpleegkundige kon ze haar (vaak laaggeschoolde) collega’s 1 op 1 veel leren, met name over de achterliggende theorie van de werkzaamheden, vooruit denken, anticiperen op problemen en opvang van acute patiënten. Ze heeft verbeteringen doorgevoerd in de afdelingsroutine en het afdelingshoofd ondersteund.
Ook heeft Danielle verpleegkundigen op andere afdelingen gesuperviseerd. Veel werknemers konden bij Danielle terecht met vragen en problemen, waarbij de drempel om een blanke “buitenstaander” vragen te stellen soms lager leek dan bij de lokale collega’s.
Wat zal ze zich vooral herinneren van deze 2 bijzondere jaren? Vooral de samenwerking met collega’s, die haar vriendelijk hebben ontvangen en open stonden voor haar hulp en adviezen. Ook de dankbaarheid van patiënten is onvergetelijk. Vooral langdurig opgenomen patiënten zullen haar bijblijven. Zoals meisje met een slangenbeet aan haar linkervoet, die met intensieve wondbehandeling kon genezen. De verpleging heeft de patiënten en haar familie geleerd de wond te verzorgen, zodat het laatste stuk verzorging thuis gedaan kon worden.
Ook het meisje van 12 dat na een week in verschillende andere ziekenhuizen opgenomen had gelegen en telkens was weggestuurd en uiteindelijk geopereerd moest worden in verband met buiktyfus, zal ze niet vergeten. De infectie had meerdere gaten in haar dunne darm veroorzaakt, waardoor een langdurige opname met meerdere zware operaties noodzakelijk was. Haar moeder en tante waakten dag en nacht, maar uiteindelijk was het meisje zo uitgeput dat ze is overleden. Deze en nog vele andere patiënten zal ze niet vergeten en omgekeerd net zo, want de dankbaarheid van veel patiënten was erg groot.
