“Wij zijn momenteel, samen met onze lokale collega’s, druk bezig met een aantal projecten in het Kabanga ziekenhuis. Zoals eerder aangegeven bevindt het ziekenhuis zich in een diepe financiële crisis. Dit is onder andere veroorzaakt door financieel wanbeleid van vorige management teams, maar deels is de crisis ook te wijten aan het niet correct afhandelen van claims voor zorgverzekeringen en opgebouwde schulden.
Deze financiële noodtoestand heeft een grote negatieve impact op ons dagelijks werk. We hebben te maken met een tekort aan personeel, waardoor we overuren draaien, tekort aan diagnostische middelen, tekort aan medicatie en materialen. Dankzij het nieuwe management team zien we wel enige verbetering en zijn we gemotiveerd om door te pakken om het ziekenhuis in ieder geval zelfvoorzienend te maken.
De afgelopen tijd zijn we vooral mee bezig met: de patiëntenzorg stroomlijnen, betere registratie van patiëntendata en de juiste afhandeling van zorgverzekeringen. Ogendo is op verzoek van het management op een korte cursus geweest in Mwanza en hij helpt nu (dag en nacht) mee om declaraties te verifiëren. Samen met andere collega’s wordt er hard gewerkt en dat heeft in de afgelopen 2 maanden geleid tot hogere inkomsten voor het ziekenhuis. Daar zijn we trots op!
Grace is nog steeds verantwoordelijk voor de verloskunde afdeling, waar ze veel lief en leed meemaakt. Binnen de afdeling is er een kamertje waar alle prematuren en/of zieke pasgeborene baby’s worden opgenomen. Grace zorgt voor zowel de moeders als de baby’s. Hierin valt op dat de zorg voor pasgeborenen nog niet goed loopt in Kabanga, door een gebrek aan getraind personeel en materialen. Dat is erg frustrerend om mee te maken en wij zijn van mening dat het onacceptabel is dat baby’s sterven aan voorkombare redenen, oorzaken en/of ziektes. Grace is daarom begonnen om trainingen te geven aan het personeel over neonatale resuscitatie en vocht/voeding/medicatie-beleid.
Ter illustratie delen we een trieste casus: Afgelopen week heeft Grace een Burundese zwangere behandeld die doorverwezen was met een ernstige zwangerschapsvergiftiging. Deze moeder kwam uit een nabijgelegen vluchtelingenkamp voor Burundese en Congolese vluchtelingen in Tanzania. Zij sprak alleen Burundees en geen Swahili, maar gelukkig spreekt Grace Kinyarwanda en daarmee konden ze elkaar verstaan. Deze moeder had in het kamp te horen gekregen dat haar kindje in de buik was overleden en dat ze een keizersnede moest ondergaan omdat ze (de moeder) een ernstig aangeboren hartafwijking had waardoor ze niet kon persen. Doordat Grace een kleine mobiele echo apparaat van het ziekenhuis heeft gekregen, kon ze direct op de verloskamers een echo maken en zien dat het een tweeling zwangerschap was met beide kindjes nog levend!
Vol blijdschap heeft ze een keizersnede gedaan en aanvankelijk deden zowel moeder als beide premature kindjes het goed en was iedereen opgelucht. Helaas zijn de kindjes in de dagen daarna niet protocollair verzorgd en is er waarschijnlijk teveel voeding en te weinig vocht gegeven, waardoor ze later zijn overleden aan complicaties. Moeder herstelde gelukkig en kon terug naar het kamp, maar met lege handen….
Wij blijven ons daarom inzetten, om samen met onze lokale collega’s, de suboptimale zorg te verbeteren en te zoeken naar duurzame oplossingen gedurende onze tijd in Kabanga.”
