KCMC Moshi Tanzania

Tweega Medica ondersteunt neuroloog Marieke Dekker en haar partner Marco van Zwetselaar in KCMC. Zij is één van de weinige neurologen in heel Tanzania en verricht al jaren achtereen geweldig werk in het grote ziekenhuis. Hieronder vertelt Marieke:

“In scholen, het ziekenhuis en de geneeskunde-opleiding is het overal in het land examentijd. De patiënten lijken betere zorg te krijgen, want kijk toch eens al die mensen aan het bed…! Maar jammer genoeg is dat niet zo maar waar. Er staan kamerschermen om de bedden van de ’examenpatiënten’. De studenten of AIOS-sen Interne Geneeskunde mogen eerst drie kwartier anamnese afnemen en onderzoeken, en dan worden ze door ons ondervraagd over de patiënt, de klinische bevindingen en het ziektebeeld. Ik heb volgende week het zelfde klusje maar dan voor de enige afstuderende neuroloog van het land, in het Nationale Ziekenhuis in Dar-es-Salaam. Uit respect voor de examen-activiteiten lopen verpleegkundigen, co-assistenten en zaalartsen dus maar met een boog om deze bedden heen… stel je voor dat ze een opmerking krijgen van de professor… Helaas komen ze dan al te vaak niet meer terug! Dus ondanks het feit dat de patiënt waarschijnlijk een beter omschreven aandoening en bijpassend beleid zou hebben, voortkomend uit het afgenomen examen, wordt dit niet altijd overgedragen aan de ‘dokters op de werkvloer’ . Controles ontbreken, medicatie nog niet toegediend… de strakke hiërarchie in dit land is soms dus levensgevaarlijk.

Tussendoor hebben Marco en ik een medisch ingenieur begeleid die een prachtig afstudeerproject had: het verbeteren van de houten wiegjes op de neonatologie, de ‘Moshi Hot Cots’ die dienst doen als couveuse. Ze worden warm door een stel gloeilampen (die toch al uitsterven) die op hun beurt een metalen plaat verwarmen onder de wiegjes zelf. Teneinde de warmte te behouden hebben deze wiegjes een klep met een perspex ruitje, die tweederde van de bovenkant bedekt. Deze warmte is echter inefficiënt, moeilijk te reguleren en onveilig. Bovendien openen de verpleegkundigen vaak het wiegje ‘anders is het zo zielig voor het kind’: weg warmte!

De medisch ingenieur heeft samen met de ziekenhuis-fundi’s (de klusjesmannen) en -elektriciens een prachtig klein digitaal regelbaar circuitje aangebracht waarvan de onderdelen lokaal te krijgen zijn en de klep aangepast. Dit alles gevolgd door instructie-sessies voor al het personeel. En zo waren we eergisteren getuige van de ‘geboorte’ van het wiegje-nieuwe stijl. Dit soort half academische-half praktische zaken als extraatje zijn wat het werk hier zo’n leuke uitdaging maakt. Daar worden we “warm” van.”