Rene Vreuls, een door Tweega Medica uitgezonden kinderarts, vertelt hoe de afgelopen 8 maanden in Haydom Hospital, Tanzania zijn geweest.
“Sinds februari 2014 ben ik als kinderarts door Tweega Medica uitgezonden naar Haydom Hospital in Tanzania nadat ik vorig jaar november mijn kinderartsenpraktijk in het Medisch Spectrum Twente na 23 jaar heb overgedragen.
Het was altijd mijn wens om mijn medische carrière te beëindigen in een Swahili-sprekend land in Oost-Afrika. Het telefoontje van Tweega-bestuurslid Lennard Hiltermann kwam dan ook op een goed moment.
Ik kende de naam Haydom vanuit mijn eerste periode in Tanzania (1978-1982: Sumve Designated District Hospital, Mwanza). Het ziekenhuis lag niet aan een doorgaande route maar iedereen kende de naam en zeker die van de Noorse familie Olsen die er 3 generaties lang heeft gewerkt.
Natuurlijk zijn er in de laatste decennia wel de nodige veranderingen geweest. Zo is onder andere ook de reistijd naar Arusha in de afgelopen 30 jaar teruggebracht van 2 dagen naar 5-6 uur, afhankelijk van het seizoen. Een heel verschil.
Het ziekenhuis wordt nog steeds bestuurd door een Noorse arts. De afstand tussen het management en de mensen op de werkvloer is groot. Nu, na 8 maanden, heeft de board nog niet een keer gevraagd hoe ik het werk in Haydom ervaar en lijkt het wel of mijn aanwezigheid ’s ochtends bij het gebed om 8.00h het belangrijkste is… Dit alles mag wat cynisch klinken, maar ik ervaar mijn aanwezigheid hier als uiterst nuttig! Vooral wat betreft het onderwijs-aspect richting de locale staf.
Sinds 2 jaar is Haydom een Teaching Hospital met 16 locale studenten in hun laatste praktijkjaar en daarnaast wordt gewerkt aan het opstarten van een Assistent Medical Officer School voor nog eens 20 studenten.
Er zijn momenteel 5 officiële specialisten werkzaam in Haydom: 3 locale chirurgen, 2 gynaecologen en ik als kinderarts. Het plan is dat er volgend jaar een locale internist en kinderarts bij komen.
Het werken met de locale interns geeft mij zeer veel voldoening en men is dankbaar dat ik hier ben. Verder is het een komen en gaan van allerlei buitenlandse medische studenten, bezoekers, Noren, Nederlanders enzovoorts. Ik ben er inmiddels aan gewend, maar de eerste weken waren buitengewoon lastig. Gemiddeld 40-50 allerlei soorten weldoeners, uit vooral Noorwegen, die te pas en te onpas over de afdelingen lopen. De grenzen van de medische ethiek worden wel erg ver opgerekt en alleen geaccepteerd omdat 60% van de begroting van dit ziekenhuis nog steeds uit Noorwegen moet komen…
De komende jaren zullen spannend worden. Zullen alle aspiraties van dit afgelegen ziekenhuis betaalbaar blijven? De Noorse regering wil echt haar financiële steun afbouwen en het is de vraag of de sterke relatie met een deel van de Noors Lutherse kerk blijft bestaan. De tijd zal het leren. Het ziekenhuis kan ook nieuwbouw gebruiken en een ziekenhuisbezoek is voor de meeste patiënten nog steeds best een dure aangelegenheid.
De kinderafdeling telt ongeveer 100 bedden die meestal allemaal bezet zijn met kinderen met ernstige ondervoeding, allerlei infectieziektes zoals TB, HIV, longontstekingen en daarnaast ook veel (gecompliceerde) brandwonden. Genoeg kindergeneeskundige pathologie om in Nederland 2 academische kinderziekenhuizen mee te vullen.
Ondanks soms moeilijke situaties en frustraties …… geniet ik
vooral van het hier zijn, van de locale mensen en ben ik heel blij dat ik iets betekenen voor de patiënten en medische studenten in de vorm van supervisie en onderwijs.”
Hartelijke groet, Rene Vreuls
