Afgelopen februari is artsenkoppel Arno Maas (AIGT) en Sandra Reijnen (huisarts) door Tweega Medica uitgezonden naar Mangochi Hospital nadat Arne en Dorothee hun missie hadden afgerond. Arno en Sandra werken samen Tweega-arts Bente van der Meijden.
Voor onze uitzendingen naar Mangochi District Hospital is Stichting Diorapthe onze funding partner. Tweega Medica is Diorapthe zeer dankbaar voor hun duurzame support.
De tijd vliegt voorbij hier en inmiddels zitten we in het hete seizoen, waarbij we al gewend zijn geraakt aan continue straaltjes zweet op de rug en drie liter water per dag drinken om niet uit te drogen. Samen met onze collega Bente, Barbara Swarthout van het bestuur van Tweega en onze dochtertjes (bij gebrek aan oppas) brachten we een paar weken terug een bezoek aan het Mangochi District Hospital, om opnames te maken voor een film over de rol en bijdrage van Tweega-dokters in het ziekenhuis en Family Medicine. Dat leverde ook een mooi familiekiekje op!
Inmiddels zijn er negen arts-assistenten Family Medicine in Mangochi. Zij hebben een rotatieschema waarbij ze telkens twaalf weken op een andere afdeling in het ziekenhuis werken. Een belangrijk onderdeel van hun opleiding is onderwijs geven en onderzoek doen. Elke week organiseren we ‘s middags onderwijs, waarbij een van de arts-assistenten een onderwerp presenteert aan zijn of haar collega’s aan de hand van een casus. Zo leren ze van elkaar en verbeteren ze hun presentatievaardigheden. Daarnaast betrekken we arts-assistenten bij het opleiden van coassistenten: ze helpen met het leren van lichamelijk onderzoek, geven scenario training en doen supervisie aan het bed. Met behulp van buitenlandse fondsen organiseerde Sandra in samenwerking met het Teaching & Learning Development Centre professionele trainingen om de onderwijsvaardigheden van de arts-assistenten en docenten te verbeteren: ‘Teach the teacher’. Aldus Arno: “We leerden tips en tricks die ik dagelijks kan toepassen in de praktijk. Ook geeft het handvatten om ons onderwijs veelzijdiger en interactiever te maken.”
Daarnaast organiseerden we afgelopen week de ‘Research Day’ in Mangochi, waarbij alle arts-assistenten Family Medicine en vier studenten van de palliatieve zorg hun onderzoeken presenteerden, een verplicht onderdeel tijdens hun opleiding. Omdat ze in verschillende stadia waren was het een zeer diverse middag: we discussieerden over mogelijke onderwerpen, over onderzoeksopzet en bij sommigen ook over de resultaten. Uit de feedback bleek dat dit erg gewaardeerd werd.
Begin oktober organiseerde Sandra namens de KUHeS (Kamuzu University of Health Sciences, de medische universiteit waarvoor wij werken) in samenwerking met vijf andere universiteiten in Malawi de NORHED-week conferentie. Het was een driedaagse conferentie in Blantyre waar Malawiaanse studenten, onderzoekers en hun buitenlandse partners uit twaalf projecten samenkwamen. Zij lieten hun werk zien op het gebied van zorg, landbouw, ecologie en duurzame energie. Deze bijeenkomst was niet alleen bedoeld om kennis uit te wisselen, maar ook om nieuwe samenwerkingen aan te gaan. PhD-studenten presenteerden hun werk en konden een workshop volgen om schrijfvaardigheden voor fondswerving te verbeteren. De conferentie werd ook bijgewoond door een aantal collega’s vanuit Family Medicine. Het was een leuke en leerzame ervaring om een congres op te zetten met Malawiaanse collega’s. Er waren zeker ook uitdagingen, maar met gemotiveerde mensen vanuit verschillende hoeken van het land is het toch van de grond gekomen en was de conferentie zeer geslaagd! Aansluitend bezocht Sandra de Research Dissemination Conference in Blantyre, waar PhD- en masterstudenten hun medisch onderzoek in verschillende velden presenteerden. Hieronder vielen ook een aantal van onze Family Medicine studenten en docenten. Ik was onder de indruk van hoeveel relevant onderzoek er wordt gedaan en ik hoop voor Malawi dat er meer fondsen beschikbaar komen om meer van het onderzoek te kunnen implementeren.
Wat betreft de ziekenhuiszorg is het momenteel een moeizame tijd. Vanwege een groot brandstoftekort is er de laatste twee weken geen diesel of benzine meer te krijgen en kunnen de ambulances patiënten niet vervoeren vanuit en naar ons ziekenhuis. Een enkeling gaat met een van de weinige bussen die nog rijden, maar ook dit openbaar vervoer is veel duurder geworden. Geen benzine betekent ook geen generator, dus in geval van stroomuitval doen de zuurstofapparaten het niet. Arno merkt daar dagelijks de gevolgen van. Zonder back-up stroom gaan operaties niet altijd door en krijgen de baby’s op de kraamafdeling geen zuurstof. Dat kost levens. Desondanks vinden we het inspirerend om te zien hoe het personeel en onze arts-assistenten er de schouders onder blijven zetten om zo goed mogelijke zorg te bieden, ondanks de beperkte middelen.
