Vorige week vond er een nieuwe Tweega medica nascholing plaats; ditmaal naar Malawi. Tweega bestuurslid Lennard Hiltermann organiseerde samen met de regionale huisartsen-werkgroep uit Leiden/Leiderdorp een nascholingsreis waarbij onder andere Tweega artsen bezocht werden in hun ziekenhuizen. Hieronder vertelt deelneemster Maaike Roovers-Schellekens over haar ervaringen:
“Van 18 tot en met 27 januari maakten 39 artsen, voornamelijk uit de regio Leiden, een nascholingsreis door Malawi.
28 huisartsen en 11 medisch specialisten ondernamen de bijna 24 uur lange reis om aan te komen in Blantyre. We brachten koffers mee met medische apparatuur en benodigdheden en natuurlijk een tas vol voetballen. De week was door de zes koppige organisatie tot in detail gepland, een volle agenda met nascholing, bezoeken aan artsen en klinieken en uiteraard ook prachtige safari’s: we reden met jeeps, voeren met boten, ondernamen mountainbike-tochten en wandelingen en zagen de meest prachtige natuur (zoals je een Hof van Eden voorstelt) en waanzinnige dieren.
Lennard Hiltermann (huisarts in Delden en bestuurslid van Tweega Medica) had de rol van altijd energieke, niet gek te krijgen en onverschrokken reisleider op zich genomen.
De medisch specialisten en enkele huisartsen hadden veel energie en tijd gestoken in praktische toepasbare, leerzame en zeer vermakelijke nascholingen. Wat hebben we veel geleerd en gelachen. Van de gynaecologe en de uroloog moesten we op de twistermat, de sportarts liet ons “planken” op het strand van Lake Malawi, de dermatoloog had een bloedstollende quiz over tropische (huid)ziektes. We smeedden verbeterplannen voor klinieken in Malawi terwijl we intussen veel leerden over samenwerken met (al onze) verschillende persoonlijkheden. We lieten onze hersenen kraken bij de ophaalcursus neurologie/oogheelkunde en maakten kruiswoordpuzzels over maag-darm-leverziektes en nog veel, en veel meer. Erg leerzaam voor ons allen.
Daarnaast bezochten we de College of Medicine en de huisartsenpraktijk van Barbara Swarthout in Blantyre. We leerden dat er momenteel veel energie wordt gestoken in het opzetten van Family Medicine in Malawi. Barbara is niet alleen hierbij betrokken, maar zet zich ook in voor scholing voor meisjes, een speerpunt in het tegengaan van al te vroeg kinderen krijgen. In Mulanje waren we te gast in het Mission Hospital waar Tweefa-Artsen Arie en Lisanne Glas werken. Mooi om te zien hoe daar vooruitgang wordt geboekt, bijvoorbeeld door het bestrijden van de malariamug in de dorpen. Ook kregen we indrukwekkende rondleidingen in het Mangochi District Hospital waar momenteel Tweega tropenarts Annet Hofman (met haar man Suwendi) haar belangrijke steentje bijdraagt, niet alleen aan de bedden maar ook in de vorm van onderwijs aan de medisch studenten. In dit laatste ziekenhuis hebben een aantal artsen uit onze groep uit Nederland praktische workshops gegeven aan de Malawiaanse artsen en medical officers zoals bijvoorbeeld stuitbevallingen begeleiding, kinderreanimatie en een cursus “benen zwachtelen”.
Het was prachtig om te zien met hoeveel toewijding de uitgezonden artsen in Malawi bezig zijn en wat ze bereiken. Het contrast met de Nederlandse gezondheidszorg is enorm. Sommige indrukken waren ook ronduit schrijnend. Zoveel zieke mensen en zo weinig middelen en mogelijkheden. Je zal maar dagelijks moeten kiezen tussen mensenlevens, omdat je maar 1 operatiekamer hebt. Het is onvoorstelbaar. Maar wat ons ook zeker bij blijft, naast de inzet en de energie van de artsen die wij ontmoetten, is de weerbaarheid van de mensen in Malawi, waar dr Ruth Shakespeare uit Mulanje hospital ons over vertelde. De mensen in Malawi lijken veel minder last te hebben van de onrust en de stress die in Nederland heerst. Ze leven meer in het nu. Ondanks alles. Daar kunnen wij weer wat van leren.
Op zondag waren we uitgenodigd door Esther van Onna, een fysiotherapeute die een revalidatie project voor gehandicapte kinderen leidt nabij Blantyre. We hebben in het dorp waar zij woont met haar gezin een heuse voetbalwedstrijd gespeeld tegen het plaatselijke voetbalteam. De halve regio was uitgelopen om dit te aanschouwen. Het was mijns inziens een echt hoogtepunt in de week: samen sporten, samen spelen, samen lachen, samen juichen. Praten met de dorpelingen. Al die kindjes aan je benen. Stralende gezichten. We verloren uiteindelijk met 2-0. En dat was meer dan terecht.
Het thema van de week was “door (ver)binden sterken de (ver)banden”. Wij zijn allemaal door deze reis sterk verbonden geraakt met Malawi, met de artsen die daar werken en hun prachtige projecten, met de Malawianen, met Tweega, en met elkaar. Het was onvergetelijk.”
