“Inmiddels zijn we vier maanden volop aan het werk in Kabanga en de tijd vliegt! Als je ons vraagt hoe het met ons gaat, dan is het eerste antwoord ‘’moe’’. We maken lange werkdagen, waarin we afwisselen tussen polikliniek, afdeling en OK. In ons vorige nieuwsbericht schreven we al over de financiële wantoestand van het ziekenhuis en het personeelstekort. Inmiddels is het tekort helaas alleen maar toegenomen omdat salarissen niet op tijd betaald worden en mensen, logischerwijs, op zoek gaan naar groener gras. Bovendien is de ziekenhuisdirecteur per direct opgestapt vanwege allerlei schandalen, waardoor er tijdelijk geen officiële beslissingen genomen konden worden omtrent de zorg binnen het ziekenhuis. Dit zorgde voor chaos en een grote werkbelasting voor het personeel. Verpleegkundigen deden tot kort diensten van 12 uur per dag en wij moeten met 5 dokters alle patiëntenzorg in goede banen leiden, diensten doen en de administratie op orde houden. Misschien is ‘’moe’’ toch een understatement?
Maar er is gelukkig ook goed nieuws! Sinds ongeveer een maand hebben we een tijdelijk nieuwe medisch directeur met ervaring en hart voor de medemens, en het ziekenhuispersoneel is weer hoopvol. Vanuit het bisdom van Mwanza is er een hulpteam naar Kabanga gestuurd om te helpen met de financiën op orde te krijgen en dat wordt erg op prijs gesteld. Er waait een nieuwe wind met een goed vooruitzicht.
Ondertussen gaat de dagelijkse zorg gewoon door. Wij proberen niet alleen brand te blussen maar juist ook te planten en te bouwen, alhoewel dat soms moeilijk is als de afdelingen weer propvol liggen. Ogendo is bezig met het standaardiseren van de operatieve zorg. Zijn eerste stap was om een OK-procedure formulier te introduceren wat nu in gebruik is. Vervolgens heeft hij een OK-lijst in leven geroepen en de preoperatieve anesthesie-screening. De volgende uitdaging is om verpleegkundige pre-operatieve protocollen te maken en de postoperatieve behandelingen overzichtelijk neer te zetten.
Grace staat nog steeds op de verloskamers/gynaecologie afdeling. Inmiddels draaien de CTG’s, de zogenaamde ‘’baby monitor machines’’, overuren. Ze heeft onderwijs gegeven over hun functie en hoe ze gebruikt moeten worden. Daarna is het personeel langzamerhand ook enthousiaster geworden. Ze heeft ook inleiden met een ballonkatheter geherintroduceerd op de verloskamers. Er is nu niemand anders in het ziekenhuis die deze inleidingen doet en haar doel is om de komende tijd het personeel van de verloskamers hierin te trainen. Ook is zij de enige die vaginale echo’s doet en dat bleek recent een waardevolle vaardigheid te zijn.
Wij kregen een patiënte die 2 weken geleden bij ons een keizersnede heeft gehad. Haar operatiewond was ernstig ontstoken en zij had hoge infectieparameters waardoor een tweede buikoperatie noodzakelijk was. Helaas bleken er teveel verklevingen te zitten tussen de darmen en de buikwand waardoor er niet optimaal geïnspecteerd kon worden. Grace zag gelukkig met de echo de mogelijke oorzaak van het niet opknappen: een groot abces naast de baarmoeder. Onder zicht van de echo hebben we het abces kunnen aanprikken en draineren. Inmiddels is de patiënte volledig genezen en kan ze in goede gezondheid voor haar kindje zorgen, zonder de eventuele complicaties van nog een grote buikoperatie. We zijn dankbaar voor dit werk. Dankbaar dat we met relatief kleine dingen verschil kunnen maken. Dat maakt de vermoeidheid draagbaar en geeft ons energie om elke dag weer met frisse moed te beginnen!”
Wat doen ze goed werk. Ik ben een vriendin van Grâce in Nederland en kom sinds november 2020 al niet meer in contact met haar. Blij een bericht te vinden van januari 2021. Zet hem op, Grâce en Ogendo! We bidden voor jullie. Liefs Samantha