Rian Jager, tropenarts, is door Tweega Medica uitgezonden naar Sengerema sinds het voorjaar van 2018. Hieronder vertelt ze:
“Botbreuken zijn een ondergesneeuwd onderwerp in de geneeskundeopleiding in Tanzania. Mijn lokale collega’s hebben er dan ook over het algemeen weinig kaas van gegeten. Vaker dan eens komen patiënten met een kartonnetje om hun arm of been bij ons aan, in de gezondheidsposten in ons district is dat de enige vorm van behandeling die ze kennen.
Ook de traditionele genezers gebruiken een paar houtjes en binden die erg strak om een ledemaat heen. Met zwarte handen of voeten als gevolg, die we dan in het ziekenhuis moeten amputeren. Geen wonder dat de patiënten vaak niet naar het ziekenhuis durven te komen met hun botbreuk, de dokters zagen gelijk je arm eraf!
Door deze slechte behandelingen van botbreuken, en patiënten die een rotsvast geloof hebben in de traditionele genezers, zien we veel mensen invalide worden. Ze kunnen hierdoor geen actieve bijdrage meer leveren aan de maatschappij en eindigen vaak als bedelaar.
Gelukkig heeft Hilde (mijn voorganger hier) mij goed opgeleid en heb ik in Nederland een fijne achterban voor overleg in de vorm van een traumachirurg. Zo heb ik in de afgelopen anderhalf jaar al heel wat patiënten “op de been” geholpen. Zo ook Annastazia. Zij was, zoals zo veel van onze patiënten, van de brommertaxi gevallen. Het gevolg was een gebroken scheenbeen, waarbij het bot zelfs uit de huid stak. Mijn collega op zaal had haar een gipsspalk gegeven, die helaas over de datum was en daardoor absoluut geen stabiliteit gaf. Ook de wond was verwaarloosd en het stuk gebroken scheenbeen begon al tekenen van de zo gevreesde infectie osteomyelitis te vertonen.
Gewapend met een Makita boor (van de Praxis) en een prachtige fixateur externe (een ijzeren staaf met pinnen die het been kunnen stabiliseren) hebben we het scheenbeen recht kunnen zetten en de wond kunnen sluiten. Met een beetje bidden en vooral veel geduld boekten we succes. 6 weken later liep Annastazia naar huis. Op beide benen.”