Tweega-koppel Agnes de Boer en Ronald Oosterhuis zijn sinds december 2014 naar Turiani Hospital uitgezonden. Zij hebben daar onder andere het Upendo-project voor ondervoede kinderen nieuw leven ingeblazen. Het project loopt, door hun inzet, kennis en kunde in te zetten en te delen en ook door middel van giften uit hun familie- en kennissenkring, weer goed.
Hieronder een update.
“Maar deze zijn toch niet ondervoed?”
Dit zijn Catherine en Kennedy. Catherine (rechts op de foto) is 3 jaar oud en zij is de grote zus van Kennedy (1,5 jaar oud). En hoewel de dikke hoofdjes en serieuze blikken het waarschijnlijk niet doen vermoeden zijn zij beiden zwaar ondervoed. Een te kort aan eiwitten in hun dagelijks voeding is de oorzaak. Deze vorm van ondervoeding wordt Kwashiorkor genoemd (https://en.wikipedia.org/wiki/Kwashiorkor).
Kwashiorkor is een woord afkomstig uit een dialect gesproken in Ghana en het betekent vrij vertaald; ‘de ziekte die het kind krijgt als de nieuwe baby geboren wordt.’ Opeens gaat alle moedermelk naar de nieuwe baby en ontwikkelt het oudere kind een eiwittekort. Voor de medici en geïntresseerden: door een gebrek aan albumine is de colloid osmotische druk in de capillairen te klein om vocht te resorberen. Met als gevolg oedemen (vocht in de weefsels).
In het geval van Kennedy en Catherine is armoede, het daarbij passende dieet en gebrek aan kennis over goede voeding de oorzaak. Bijna iedereen eet hier Ugali. Een maispap die ons het meest aan maizena doet denken. De pap bevat maar een paar koolhydraten per kilo, maar vult wel gigantisch. Als je alleen maar Ugali eet, en geen vlees, vis, groente, fruit en melk, dan is Kwashiorkor het eindresultaat.
De familie Michael heeft 3 weken opgenomen gelegen en ze hebben elke 3 uur een eiwitrijke hap (zogenaamde mtoto-mix) via het project gekregen. Langzaam verdwenen de oedemen, de huid van Kennedy verbeterde zienderogen, ze kregen weer zin in eten, het gewicht nam toe, de ogen begonnen te fonkelen en uiteindelijk werd er zelfs gelachen!
“Geeft hij ze nou toch Ugali?!”
Dit is Esther, 4 jaar oud en 9,1 kg (16 kg zou een normaal gewicht voor haar zijn).
Geen vet, nauwelijks nog spierweefsel, elke rib telbaar, geen energie om te lopen, ziek. Deze vorm van ondervoeding heet: Marasmus (Grieks; wegkwijnen) (https://en.wikipedia.org/wiki/Marasmus).
Bij haar was een onderliggende Tuberculose-infectie de oorzaak van de ondervoeding.
Na een moeizame start waarbij Esther vaak moest overgeven, totaal geen zin in eten had en uiteindelijk gevoed werd via een neus-maag-sonde, begon zij na een week zelf te eten.
Meerdere malen vertelde ze mij zonder enige terughoudenheid dat mijn therapeutische melk niet te drinken was en ‘ ninaomba ugali na nyama’ (ze smeekte mij om Ugali met vlees).
Ugali in een voedingsprogramma is als een driedubbele cheeseburger met extra bacon in een Voedselzandloper-dieet.
Maar Esther bleek een volhouder, elke ochtend tijdens de visite kwam dezelfde vraag. ‘ Nina omba ugali na nyama’. Na 26 dagen, op de dag van ontslag, kreeg zij eindelijk haar bord Ugali met vlees.
Op dit moment zit zij in het follow-up programma en komt ze maandelijks terug op de kinderafdeling. Ze blijft gestaag doorgroeien (vorige week 12,3 kilo!!) dankzij de MTOTO-mix die wij haar maandelijks verstrekken.
Agnes en Ronald.
